Stanowisko archeologiczne wpisane do rejestru zabytków

Numer wpisu do rejestru zabytków: 675

Data wpisu do rejestru zabytków: 30.03.1960 rok



Historia

U stóp góry Rogowiec miał prowadzić średniowieczny trakt handlowy zwany Wysoką Drogą. Dla jego ochrony, a przede wszystkim dla zabezpieczenia pd. granicy księstwa świdnickiego, wzniesiono zamek o tej samej nazwie (Rogowiec) i prawdopodobnie sąsiednie Radosno. Przyjmuje się że budowniczym zamku był ks. świdnicki Bolko I, ewentualnie ks. Bernard. Wiadomo natomiast, że w latach 1292 - 1299 burgrabią był tu Reinczko Schloff, ze sławnego później śląskiego rodu rycerskiego Schaffgotschów. Był to wówczas jeden z ważniejszych i obronniejszych zamków w księstwie świdnickim. Nie może więc dziwić, że właśnie tu w 1317 r. schronił się ks. legnicki Władysław, który zmuszony był przez brata do opuszczenia Legnicy, stąd prowadził łupieżcze wyprawy. Później burgrabią był Nicolas de Bolcze, który występował w dokumentach z lat 1361 -1374. Po śmierci ks. Agnieszki, wdowy po ks. Bolku II, zamek z całym księstwem stał się własnością korony czeskiej. Do Rogowca należały rozległe tereny, sięgające na pn. aż po Bystrzycę Górną, Lubachów i Niedźwiedzice, na wsch. po Głuszycę, na pd. po Grzmiącą, a na zach. po Rybnicę Leśną.
Po włączeniu do Czech zamek stał się własnością prywatną, ponieważ utracił znaczenie strategiczne. W okresie wojen husyckich został prawdopodobnie opanowany przez husytów, stał się też siedzibą rycerzy rozbójników. W 1420 r. zdobył go raubriterr Franz von Pogorella, a w 1429 r. Wenzel von Schllendorf, który opanował też sąsiednie Radosno. Mając te dwa zamki, on i jego potomkowie utrzymali się w nich do 1497 r. (wg niektórych źródeł do 1483 r.), gdy wojska kr. Macieja Korwina, dowodzone przez Georga von Steina, zdobyły i zniszczyły obie siedziby Hansa von Schellendorfa. Od tego momentu zamek pozostaje w ruinie.
W pocz. XVI w. Rogowiec znalazł się w obrębie dóbr książeńskich, które nabył hr. von Hochberg. Ruiny już w XIX w. cieszyły się zainteresowaniem turystów, którzy wówczas docierali tu głównie z Rybnicy Leśnej, lub Rybnicy Małej, później też z Głuszycy. Już wówczas podziwiano panoramę ze szczytu. Dopiero w 1988 i 1992 podjęto badania archeologiczne ruin, które ujawniły, że Rogowiec był większy niż dotychczas sądzono.
Ruiny zamku Rogowiec z końca XIII w wznoszą się na skalistym wierzchołku, w związku z czym miał on nieregularny kształt, dostosowany do terenu i obejmował mniej więcej trójkąt o wym. ok. 30 x 20 m. W najwyższym punkcie, w narożu, stała potężna kamienna, cylindryczna wieża o średnicy ok. 10,0 m, z której zachowały się tylko fragmenty przyziemia. Poniżej, na splantowanym wierzchołku, stały jakieś budowle mieszkaniowe i gospodarcze, otoczone murem obwodowym, z którego na przeciwległym krańcu zachowały się nikłe resztki.
Rogowiec jest węzłem szlaków. Dochodzą tu: czerwony Główny Szlak Sudecki i niebieski szlak z Rybnicy Małej oraz żółty z Głuszycy, aby prowadzić dalej (nieco różnymi trasami) na Przełęcz Trzech Dolin.